Single Sourcing – wady i zalety pojedynczych źródeł dostaw

Single Sourcing – zalety jednego źródła dostaw

Wybór jednego źródła dostaw (Single Sourcing) oznacza model biznesowy, w którym współpracuje się z jednym, sprawdzonym dostawcą produktów/usług danego rodzaju. Taka polityka ma szereg zalet:

• Efekt skali (koszty stałe dzieli się na większą ilość produktów). Nabywca ma możliwość zwiększenia swojej siły negocjacyjnej – dzięki dużemu wolumenowi zamówień, dostawca może zwiększyć produkcję, a co za tym idzie, obniżyć koszt jednostkowy produkowanych dóbr.
• Budowa długotrwałych relacji. Single Sourcing umożliwia wspólne planowanie dostaw, podejmowanie decyzji o zmianach technologii oraz optymalizację procesów handlowych, np. poprzez uruchomienie elektronicznej wymiany dokumentów EDI .
• Standaryzacja produktów. Stała współpraca z jednym dostawcą pozwala w konsekwencji na standaryzację produktów/usług i poprawę ich jakości. Dostawca jest w stanie doskonalić swoje produkty i usługi, a kupujący zyskuje gwarancję ich jakości.
• Optymalizacja kosztów logistycznych. Agregacja dostaw pomaga zarówno kupującemu, jak i dostawcy obniżyć kosztów logistyki. Dostawy produktów mogą być kumulowane, przez co nabywca może obniżyć również koszty zapasów i zmniejszyć ich ilość. Koncentruje się dzięki temu na zapewnieniu wystarczającego poziomu produkcji, dostosowanego do stałych zamówień.

Ryzyka Single Sourcingu

Nie w każdym przypadku Single Sourcing jest optymalnym modelem zakupów. Ograniczenie źródeł dostaw dla danej kategorii zakupowej rodzi dla nabywcy ryzyka. Przykładowo:

• Wzrost kosztów – dostawca, znając swoją monopolistyczną pozycję, może zacząć dyktować ceny, nie reagować na ich zmiany na rynku czy wzrost konkurencyjności. Bez względu na wolumen zamówień od nabywcy może utrzymywać stałe ceny.
• Brak porównania z innymi dostawcami – wiążąc się z jednym dostawcą z czasem trudno jest ocenić czy oferowane przez niego produkty/usługi są konkurencyjne, szczególnie w dynamicznie zmieniających się sektorach gospodarki.
• Uzależnienie od jednego dostawcy i jego technologii – inni, konkurencyjni dostawcy mogą rozwijać się szybciej i być bardziej innowacyjni, co może mieć negatywny wpływ na budowanie przewagi konkurencyjnej nabywcy.
• Ryzyko braku gwarancji realizacji dostaw – w przypadku, gdy dostawca, np. w wyniku zdarzeń losowych lub w wyniku jego decyzji biznesowych (przeszacowanie możliwości produkcyjnych) – straci możliwość produkcji, nie będzie w stanie zapewnić tylu zasobów, aby na czas zrealizować zaplanowane dostawy.

Sole Sourcing – sam na sam z monopolistą

Specyficzną odmianą modelu opartego o jedno źródło dostaw jest Sole Sourcing czyli współpraca nabywcy z monopolistą. Korzyści i ryzyka płynące z obrania takiej strategii zakupowej pokrywają się z Single Sourcing. Różnica leży w podstawach stosowania takiej polityki – częściej wynika ona bowiem z konieczności rynkowej, a nie z wyboru.

Podsumowanie

Rozwój polityki Single Sourcing może się dobrze sprawdzić w firmach produkcyjnych, gdzie takie podejście pozwala kupującemu obniżyć poziom zapasów, a w niektórych sytuacjach nawet je zlikwidować. Zarówno dostawca, jak i nabywca mogą skupić się wówczas na dokładnym planowaniu produkcji i logistyki, a także usprawnić zarządzanie swoim majątkiem.

Z punktu widzenia branży technologicznej, gdzie nowe rozwiązania i ich unikalność stanowi o pozycji rynkowej, zamknięcie się na nowych dostawców może przynieść niepowetowane straty. Wówczas warto pochylić się nad Multiple Sourcing.